Ήταν 18 Φεβρουαρίου 2016 όταν το ξημέρωμα της ημέρας εκείνης τα πάντα «πάγωσαν» από μια είδηση. Από το τραγικό νέο πως ο Παντελής Παντελίδης είχε χάσει τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Ο Παντελής Παντελίδης του «Όνειρο ζω», «Τα σχοινιά σου», «Τις καρδιάς μου το γραμμένο», «Λιώμα στο κενό» και τόσων άλλων μεγάλων επιτυχιών δεν ζει πια ανάμεσα μας.

Η χώρα αστραπιαία βυθίζεται σε πένθος με τους φαν του τραγουδιστή να μην μπορούν να διαχειριστούν την τραγωδία. Λες και ένα μεγάφωνο από τον ουρανό κάλυψε με μιας την ελληνική επικράτεια με τα τραγούδια του να ηχούν παντού ξανά και ξανά. Ακόμα και αν καλλιτεχνικά κάποιος δεν γνώριζε τον τραγουδιστή εκείνες τις ημέρες τον έμαθε, τον πόνεσε, τον έκλαψε κι αυτό γιατί το νήμα της ζωής του κόπηκε στην ηλικία των 32 μόλις ετών.

Ήταν οι μέρες που όλοι με ευκολία δήλωναν παντού κολλητοί του και «αδέλφια» του, όμως στην ουσία κανένας δεν τον γνώριζε πραγματικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που ακόμα και μέχρι σήμερα δεν έχουν πει για τον Παντέλο τους, την παραμικρή κουβέντα. Άτομα από το στενό του περιβάλλον, που εξακολουθούν με τον τρόπο τους να θρηνούν για το χαμό του, ακόμα κι αν δεν πλασάρονται με την πρώτη ευκαιρία δίπλα στα αδέλφια του και στους μαυροφορεμένους του γονείς.

Άτομα που έζησαν την καλλιτεχνική του διαδρομή, από τα πρώτα του live σε διάφορα μαγαζιά, της Αττικής αρχικά, και μετέπειτα όλης της χώρας, μέχρι τη στιγμή της δόξας του. Και αναφέρομαι σε όλους εκείνους, με τους οποίους ο Παντελής Παντελίδης ήξερε να χαίρεται και να γλεντά μαζί τους, ανά πάσα ώρα και στιγμή, καθισμένος σ’ έναν καναπέ με την κιθάρα του στα χέρια να τραγουδά, όπως στο βίντεο που ακολουθεί.

Από ένα τέτοιο επιτόπιο γλέντι, στο οποίο ο τραγουδιστής ερμηνεύει μια από τις μεγάλες του επιτυχίες το “Αχ και να ‘ρχοσουνα” είναι και οι εικόνες αυτές, που σε καμία περίπτωση δεν προμηνύουν το κακό που θα επακολουθούσε. Πλαισιωμένος από την παρέα του, όλοι μαζί τραγουδούν και χαίρονται τη στιγμή, όπως έκανε και εκείνος ακόμα και λίγο πριν το μεγάλο φινάλε.

Σε κάτι τέτοιες στιγμές έγραψε και τις μεγάλες του επιτυχίες, τραγούδια που αγαπήθηκαν και εξακολουθούν να τραγουδιούνται και θα… τραγουδιούνται γιατί πολύ απλά ο Παντελής, δεν ήταν δημιούργημα καλλιτεχνικών ομάδων ή εταιρειών, ο Παντελής Παντελίδης, όπως και όλοι οι μεγάλοι σταρ, γεννήθηκε μέσα από τους θαυμαστές του.

Ήξερε να γράφει για τον έρωτα του, τον χωρισμό του, τον πόνο του και ήταν λες και κάπου μέσα του γνώριζε καλά πως ξύνει και τις δικές τους πληγές. Αυτό τον έκανε να ξεχωρίσει και να αγαπηθεί ακόμα κι από εκείνους που στα πρώτα του βήματα τον θεώρησαν απλά καλλιτεχνικό πυροτέχνημα, με την μόνη διαφορά πως η λάμψη του διαρκεί ακόμα και τέσσερα χρόνια από τον βίαιο θάνατο του.

Εν ζωή, ο Παντελής Παντελίδης είχε κυκλοφορήσει τους δίσκους «Αλκοολικές Οι Νύχτες» (2012), «Ουράνιο Τόξο Που Του Λείπανε 2 Χρώματα» (2013), «Πανσέληνος Και Κάτι – Εισ-Πνοή» (2014), «Πανσέληνος Και Κάτι – Εκ-Πνοή» (2015), οι οποίοι έγιναν όλοι πλατινένιοι.

Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του η οικογένεια του πήρε την απόφαση να προχωρήσει στην κυκλοφορία ενός ακόμη δίσκου με τον τίτλο «Αχ Και Να ‘Ξερα Πού Να ‘Σαι» που είναι το πρώτο μεταθανάτιο άλμπουμ του καλλιτέχνη που λατρεύτηκε από το κοινό. Πολλοί θεωρούν πως μελλοντικά θα προκύψουν κι άλλες τέτοιες προσπάθειες, αφού ο τραγουδιστής είχε γράψει πολλά κομμάτια, τα οποία βρέθηκαν με τη φωνή του μέσα σε κινητά τηλέφωνα και υπολογιστές, που εξακολουθούν να παραμένουν ακυκλοφόρητα.

Τραγούδια, τα οποία θα τον κρατήσουν για πάντα ζωντανό στις καρδιές όλων εκείνων, που τον συνόδευσαν στις 20 Φεβρουαρίου 2016 στην τελευταία του κατοικία. Εκείνων που ήρθαν από κάθε σημείο της χώρας για να τον αποχαιρετήσουν λες και ήταν δικός του συγγενής. Αυτό είχε καταφέρει ο Παντελής Παντελίδης, που μπορεί στα χρόνια της καλλιτεχνικής του δόξας να μην το είχε αντιληφθεί σε αυτό τον βαθμό, η ψυχή του όμως, που βρισκόταν στον κατάμεστο Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στη Νέα Ιωνία και μετέπειτα στο νεκροταφείο της Μεταμόρφωσης, το ένιωσε.

Μια ψυχή που ήξερε να δίνει χαρά κι αγάπη σε όποιον την είχε ανάγκη, είτε αυτό είχε να κάνει με τα παιδιά της Ογκολογικής μονάδας Παιδιών “Ελπίδα” που βρέθηκε εκεί για να τους τραγουδήσει, είτε με την οικονομική βοήθεια που έστειλε με συνεργάτη του σε άστεγο του Πειραιά μετά από ένα γράμμα που βρέθηκε στα χέρια του.

Έτσι ήταν ο Παντελής Παντελίδης, ένας τραγουδιστής, ένα όνομα, μα πάνω απ’ όλα ένας άνδρας με αρχές και αξίες, όπως ακριβώς του τις είχαν διδάξει στα παιδικά του χρόνια στη Νέα Ιωνία οι γονείς του Αθηνά και Σταύρος και τις είχε μοιραστεί μαζί με τα αδέλφια του Τριαντάφυλλο και Κωνσταντίνο.